Gdziekolwiek dziś bym poszła – nikt
tam na mnie nie czeka. Nikt jeszcze mnie tam nie zna. Tutaj, nikt nie
mógłby nie obejść się bez mojej obecności.
Nie mam nic. Nie mam nikogo.
A jednak... mam wszystko.
środa, 31 maja 2017
piątek, 19 maja 2017
wtorek, 2 maja 2017
Dziękuję
Za te dłonie, przez które od głowy aż do serca spłynęła łaska - dziękuję. Za oczy, z których błękitu popłynął pokój jak rzeka - dziękuję. Za okruchy minut, w których mogę się skryć i nabrać nieco sił - DZIĘKUJĘ.
Subskrybuj:
Posty (Atom)